Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
хомӯш — [خاموش] 1. сокит, бесадо, он ки овозе намебарорад, ором, хап 2. оташ ё чароғ, ки рӯшноияш кушташуда ё мурда бошад; хомӯш кардан а) ба сукут водоштан; б) куштан (чароғро); в) хобондан, фурӯ нишондан (шӯришро); хомӯш мондан (гаштан, шудан) сукут… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
аломат — [علامت] а 1. нишона, асари чизе; сукут – аломати ризо (мақ.) 2. ишора, қайди махсус дар хату китобат; аломати савол грам. аломате, ки дар охири ҷумлаҳои саволӣ гузошта мешавад. аломати савол мондан (гузоштан); аломатҳои ист; грам; аломати мусовӣ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бастан — [بستن] 1. гиреҳ карда пайвастан, нӯг ба нӯг васл кардан (нӯги ду риштаро) 2. чизеро ба чизе ё ба ҷое бо банд пайвастан (аспро ба ароба, харро ба дарахт, барзаговро ба ҷуфт ва ғ.); муқоб. кушодан 3. печондан (чизеро ба чизе); салла бастан салларо… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
безабонӣ — [بي زباني] хомӯшӣ, сукут, сокитӣ, тавони сухангӯӣ надоштан: безабонӣ нишонаи марг аст (мақ.) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бенавоӣ — I [بي نوايي] нодорӣ, фақирӣ, камбағалӣ, қашшоқӣ, бетӯшагӣ; мискинӣ II [بي نوايي] кит. сукут, хомӯшӣ, беовозӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вайрон — [ويران] 1. шикаста, табоҳ, аз кор баромада; хароб; муқоб. обод: роҳи вайрон, хонаи вайрон 2. ниг. вайрона 3. нодуруст, таҳрифшуда; ғалат, нуқсондор; забони вайрон забони носуфта ва олоишёфта; ҷумлаи вайрон ҷумлаи ғалат, ҷумлаи хилофи қоидаҳои… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даҳонбандӣ — [دهان بندي] маҷ. хомӯшӣ, сукут … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қунут — I [قنوت] а. кит 1. фармонбардорӣ. хоксорӣ 2. хомӯш будан, сукут кардан, аз сухан бозмондан 3. д. дуое, ки дар ракъати сеюми намози витри воҷиб баъд аз фотеҳа бо замми сураи дигар мехонанд II [قنوط] а. кит. ноумедӣ, маъюсӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лабгаз — [لب گز] он ки лабҳои худро бо ишорати сукут ё хомӯш ва аз рӯи хашму таассуф мегазад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мондан — I [ماندن] 1. гузоштан, ниҳодан; ҷо кардан 2. шинондан, насб кардан 3. таъйин кардан 4. боқӣ будан, бозмондан 5. сарфи назар кардан, даст кашидан аз коре 6. истодан, ист кардан, будан, иқомат кардан 7. қатъ шудан; бозистодан 8. вогузоштан, ҳавола… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
